Bij schietvereniging Sagittarius staat veiligheid op de eerste plaats

H.I.Ambacht – “Er hoeft maar ergens op de wereld iemand in het nieuws te komen met een vuurwapen en er wordt met een schuin oog naar ons gekeken,” meent Elwin de Later (36), penningmeester van de Ambachtse schietsportvereniging Sagittarius. “En dan moeten wij weer uitleggen dat hier werkelijk nog nooit iets verkeerds is gebeurd. Veiligheid staat bij ons voorop. Maar het is soms gewoon opboksen tegen dat imagoprobleem.”

Gesprek
“Dat imago is ook een van de redenen waarom we moeite hebben om jeugdleden binnen te krijgen,” vult secretaris Marco Stout (31) aan. “Ouders schrikken vaak, wanneer hun kind belangstelling heeft voor de schietsport. Ze horen allemaal cowboyverhalen en zitten vol met vooroordelen. We nodigen ouders ook dan ook altijd uit om eerst een kijkje te komen nemen en vervolgens gaan we in gesprek. De uitkomst van het gesprek is meestal positief, maar er moet wel eerst een hobbel genomen worden.”
Strenge wet- en regelgeving is een andere reden waarom jeugd moeilijk binnen te halen is. “Bij een voetbalclub kan een aspirant-lid soms een paar weken vrijblijvend meedoen,” schetst De Later. “Maar bij een schietvereniging begin je met al een ‘verklaring van goed gedrag’ (kosten ruim 30 euro, red.) en een behoorlijke verplichte afdracht aan de KNSA (Koninklijke Nederlandse Schietsport Associatie). Zo niet, dan kom je in principe de baan niet op. Het heeft natuurlijk allemaal met veiligheid te maken, maar toch…”

Individueel
Sagittarius, dat haar onderkomen aan de Reeweg 85 heeft, telt momenteel zo’n zestig leden. Hierbij zijn twee vrouwen en de twee jeugdleden meegeteld. De jeugd schiet op zaterdagmorgen tot hun achttiende jaar met luchtdrukwapens. “Ooit hadden we een flinke groep jeugdige schutters. Maar ja, de zaterdagbaantjes lonkten,” vertelt Stout. “En dat is jammer voor de doorstroming. Daarbij heeft onze sport een sterk individueel karakter. Je schiet vooral voor jezelf. Ik denk dat veel jongeren graag met z’n allen prestaties neerzetten en dat aspect komt in onze sport niet zo uit de verf.”

Categorieën
Bij Sagittarius schieten de senioren met pistool, geweer of karabijn. In alle genoemde categorieën gebeurt dat met kleinkaliber. De vereniging beschikt voor het pistoolschieten over drie banen van 10 meter. “En dat gebeurt staande,” verhaalt De Later, zelf ook pistoolschutter. Met het geweer of de karabijn wordt knielend geschoten.” Voor de laatste twee categorieën heeft de club negen banen van dertien meter lengte. Alle banen voldoen aan de strengste veiligheidseisen en kennen permanent cameratoezicht.

Dat er bij Sagittarius louter met kleinkaliber wordt geschoten is historisch zo gegroeid. “Zuiver schieten, concentratie; daar gaan wij voor,” zegt Troost. “Wij zijn niet zo van de zware klappen. Grootkaliber vraagt ook om andere banen. Die moeten dan 25 meter lang zijn. Bovendien hangt er een ander prijskaartje aan. Munitie voor grootkaliber is vele malen duurder.”

Controle
Een goede lichaamscontrole, in het bijzondere een goede ademhalingscontrole en het vermogen om je van de buitenwereld af te sluiten, noemen Troost en De Later dé eigenschappen van een goede schutter. Marco Troost haalt nog een anekdote op. “We hadden hier een jeugdlid die behoorlijk last had van ADHD. De schietsport had een heilzame uitwerking op zijn functioneren. Door zich goed te concentreren kreeg hij meer zelfcontrole. Hij had er het hele weekeinde profijt van.”

Aan het eind van het bezoekje aan de Reeweg mag ook de verslaggever van De Brug na een korte, maar gedegen instructie van Stefan Hoogland, drie keer aanleggen voor een geweerschot. Natuurlijk wel eerst registreren en legitimeren. Ook dat heeft met veiligheid te maken. Het resultaat: drie schoten, één keer de kaart geraakt. Alle begin is moeilijk.

Zie voor meer info: www.ssvsagittarius.nl

Bron: www.weekbladdebrug.nl